De helft van de groep had zich ingeschreven om ook vandaag weer te gaan raften. Het traject zou wat heftiger zijn dan in Sarapiqui dus de verwachtingen waren hoog gespannen.
Om half 8 werden we opgehaald in een klein busje en een paar 100 meter verderop aan de weg gebracht. Hier kregen we een ontbijt voorgeschoteld dat in de prijs van 75 dollar was inbegrepen. Het was een combinatie van traditioneel Costa Ricaanse rijst met zwarte bonen en eieren. Niet echt een ontbijt waar wij als Hollanders iets mee kunnen. Na dit ontbijt gingen we echt op weg, maar nu met een authentieke grote gele Amerikaanse schoolbus. Na een stuk over geasfalteerde wegen gingen we wat meer de wildernis in waarbij ook regelmatig gestopt werd en wat over de natuur werd verteld aan de hand van bladeren, takken, etc die langs de weg werden gevonden.
Ook een grote spin werd binnengehaald die Ruud en ik ook over onze handen hebben laten lopen. Monica en Annet waren inmiddels naar de achterkant van de bus gevlucht. Op een gegeven moment moesten we een stuk stijl omhoog, maar de bus bleek het niet te halen. Hij moest dus achteruit een heel stuk terug. Er werd gevraagd of er een aantal mensen wilde overstappen in een kleiner busje dat volgde en ik heb me met een paar Amerikanen maar opgeofferd. De rest bleef eigenwijs zitten. Maar deze rit was op zich al een hele excursie.
Rond half 10 konden we dan eindelijk aan het raften beginnen. We werden met 5 per boot verdeeld en ik zat in de boot met Dewi, Ruud, Frank en Martin. Het begin was veelbelovend en bij de eerste paar rapids waren we Dewi al een keer kwijt en Frank zelfs 2 keer. Maar ze konden direct weer in de boot getrokken worden. Even later gingen we dwars een rapid in en kantelde de boot half. Ik kukelde uit de boot en eerst dachten we dat ik in mijn val ook Ruud meegesleept had, maar de foto’s bewezen dat Ruud er zelf al uitgekletterd was. Ook Martin lag in het water. We hadden het touw nodig om weer naar de boot getrokken te worden. Maar hiermee bleek dat we het beste wel hadden gehad, het volgende stuk was naar mijn gevoel minder dan de vorige rafttrip die we gedaan hadden en het stuk na de lunch was gewoon zelfs wat saai te noemen. Ook al omdat we telkens maar 1 of 2 slagen mochten roeien en er dus geen snelheid in zat. Rond een uur of half 2 was het voorbij en zetten we de terugreis in. Ik had dit toch zeker ook niet willen missen.
‘s-Avonds hebben we in de Bambu Jam gegeten en later nog wat gedronken, tot een uur of 12. De drankjes waren wel erg waterig gemixed vandaag. Afsluitend hebben we bij Johan nog de fles Bacardi opgemaakt en rond half 3 lag ik in mijn bed. Kort nachtje want om 7 gaat de wekker.
De GPS heb ik alleen in de bus aangehad, dus de rechte streep die je nu in de route ziet is dus de verbinding tussen de start van het raften en waar de bus ons weer heeft opgepikt. De echte route was natuurlijk geen rechte lijn…
Foto’s van deze dag
