Om 02:45 werd ik wakker vannacht, 15 minuten voordat de wekker af zou gaan, dus ik kon redelijk rustig aan doen. Rond half 4 in het restaurant nog een heel minimaal ontbijtje gepakt (brood met jam, veel meer keus was er niet) waarna we rond 10 over 4 vertrokken.
De eerste 2 uur van de rit was het nog donker buiten en meer dan de helft van de bus lag dan ook nog min of meer te pitten. Rond kwart over 6 werd het wel lichter maar bleken we nog wel in dichte mist te rijden. Langs de weg zagen we overal half afgebouwde huizen, bijna geen enkel huis was helemaal af. Een apart gezicht.
Nadat we de Lima echt achter ons hadden gelaten zaten we ook gelijk midden in een woestijn gebied. Her en der waren er wel flinke stukken afgezet en stond er vaak een schamel hutje in het midden. De gids legde later uit dat iemand dat dan “bezet” heeft. Vervolgens gaan zo iemand de formele papiermolen in om dat stuk land te krijgen, maar dat kan 5-10 jaar duren (en kost overigens alleen maar de kosten van diezelfde papiermolen). Tot die tijd blijft men het dan “bezetten” en wordt er niet gebouwd.
Na een stuk woestijn kwamen we langs grote stukken akkerland. Dit was vroeger ook allemaal woestijn, maar door irrigatie is deze regio “de boerderij” van Peru geworden. Irrigatie is ook hard nodig want het regent hier nooit. Nee, niet “weinig”, maar echt nooit. Alleen in de bergen valt wel regen en dat komt met rivieren naar beneden, maar in het kustgebied is op sommige plekken al sinds de komst van de Spanjaarden naar Zuid-Amerika al geen regen geregistreerd.
Ergens tussen 8 en 9 kwamen we bij onze eerste excursie van de dag aan, een boottocht naar de Ballestas eilanden. Deze groep rotsachtige eilanden zit vol met allerlei vogels waaronder veel pelikanen, er zijn penguins te vinden en ook veel zeeleeuwen. De tocht er naartoe ging in een grote speedboot met zo’n 30-40 zitplaatsen.
Eerst nog langs een eilandje waar ook wat lijnen in de bergwand zijn gekerfd (soortgelijk als de Nazca lijnen). Daarna werd de tocht vervolgt naar de Ballestas eilanden. Hier hebben we een tijdje rond gevaren en iedereen heeft flink wat foto’s gemaakt. De tour guide maakte regelmatig grapjes onder andere dat het geluk brengt als een van de vogels je weet te raken met een lading vogelpoep, maar zeker met de omvang van sommige van deze vogels ben ik wel blij dat dat “geluk” ons bespaard is gebleven.
Na deze excursie zijn we in de buurt nog een half uurtje blijven hangen en daarna vertrokken naar hotel El Huacachinero in Ica. Dit hotel ligt in een dal dat omringd is door zandduinen van 100-200 meter hoogte. Een erg apart gezicht. De temperatuur was hier ook best aangenaam, in de zon liep je snel te bakken maar in de schaduw was het goed uit te houden. Helaas waren de kamers nog niet klaar dus eerst maar lunchen. Ook na de lunch waren de kamers nog niet klaar en sommigen hebben tot na 15:00 uur moeten wachten voordat ze de kamer in konden. Van zwemmen in het zwembad is dan ook niet veel gekomen. De Wifi verbindingen in dit hotel werken niet, dus helaas geen internet.
Om 16:00 moesten we al weer verzamelen voor een excursie waar ik al naar had uitgekeken, namelijk het crossen met buggy’s door de duinen. Ik had hier in andere reisverslagen al over gelezen en die waren zeer enthousiast. Het bleek te gaan om grote buggy’s met 8 zitplaatsen naast de chauffeur. Voorin lag een dikke Chevrolet V8 open en bloot (geen motorkap of iets dergelijks) die een heerlijke donkere brom te horen gaf als de chauffeur het gaspedaal beroerde.
Met 3 buggies trok onze groep de duinen in en het was echt fantastisch. Het ene moment sleurde de dikke V8 de buggy een enorm stijle helling op en even later ging het bijna horizontaal weer naar beneden. Ik heb het grootste deel gefilmd met mijn Muvi mini camera met headset. Tijdens deze excursie werd er nog af en toe gestopt zodat de liefhebbers op een soort van snowboard de zandhelling af konden skien door op het board te gaan liggen. Ook een hele leuke ervaring. De excursie werd afgesloten op een mooie lokatie om de zonsondergang te fotograferen. Terug in het hotel zag ik dat ik deze eerste dag alweer flink rood geworden was, voornamelijk door de boottocht ‘s-morgens toen ik nog geen zonnebrand had gebruikt.
Voor het diner had de gids geregeld dat we zouden gaan barbecuen. Vanaf half 8 zaten we daar ook klaar maar zoals inmiddels gebruikelijk hier liep ook dit weer uit. De barbecue zelf viel ook wat tegen want nadat iedereen 1 stuk vlees had gekregen werd de boel al weer opgeruimd. Het grootste deel van de groep bleef wel een tijdje zitten tot rond half 12 (voor een dag die om 03:00 begon). Inmiddels was bij de buren een feest begonnen en je dreunt dus bijna uit je bed… slapen gaat niet erg lukken voorlopig geloof ik, gelukkig mogen we morgen uitslapen.
Foto’s van deze dag
