Vandaag hadden we de langste reisdag die ging van Khajuraho naar de heilige stad Varenasi. We vertrokken vanmorgen om half 7 en onderweg hebben we nog ergens wat lunchpakketjes opgehaald. Er is namelijk geen enkel geschikt restaurant onderweg en het is allemaal nogal primitief. Helaas geldt dat dus ook voor de hobbelige weg.
Halverwege de reis zijn we ergens gestopt voor de lunch. Dit hebben we langs de kant van de weg op zitten eten op een open plek waar wat grote stenen liggen waar je met enige moeite nog een beetje op kan zitten. Het is er helaas wel erg smerig en ook de honden- en koeienpoep ligt overal om je heen. Dat maakt het er allemaal niet smakelijker op. De lunchpakketjes zelf stelden ook niet veel voor, gelukkig zaten er nog wat snacks bij (chips, reepje chocola, koekjes, etc). Na een korte stop reden we snel weer door. Het is namelijk in totaal zo’n 11 uur rijden dus kan je niet teveel treuzelen.
Tegen half 6 reden we Varenasi in en het beeld werd al snel duidelijk. Het is razend druk, nog drukker dan anders omdat deze week het Diwali festival is. En het is vreselijk smerig, je kan je dit haast niet voorstellen. Overlig ligt troep, in het stukje tot aan ons hotel heb ik zeker 6 mannen geteld die gewoon ergens op de stoep tegen een muur aan staan te plassen. Onze reisleidster Lottie verteld dat het in de regentijd nog veel erger is, dan heb je de combinatie van temperaturen tot 45 graden, regenbuien, vuil en koeienpoep en dan heb je eigenlijk kaplaarzen nodig om hier nog rond te wandelen. Gelukkig is het Clarks Varenasi hotel wel schoon, maar het is allemaal wel erg oud. Het is duidelijk wel aan een opknapbeurt toe. Wederom steenharde bedden, ik zou een moord doen voor een keer een lekker zacht bed.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag