Onze laatst volle dag hebben we besteed in Florence. Ik werd vannacht rond half 4 wakker van het onweer, het ging flink tekeer met harde regen, onweer en bliksem. Onderweg naar Florence hoorden we dat er daar de vorige dag een wolkbreuk met hagel was neergekomen, auto’s beschadigd, bomen geknakt, dakpannen vernield en het liet blijkbaar een laag ijs van 5 centimeter dik achter die tot in de avond is blijven liggen op sommige plaatsen.
Toen we om half 9 vertrokken (eerder mag niet, dan mogen de bussen niet rijden in het dorp waar wij verbleven) zag het er al een stuk beter uit. Niet de zon van de afgelopen dagen, maar toch al hier een daar een blauw plekje door het wolkendek. Later in Florence brak de zon door en werd het ‘gewoon’ weer 28-29 graden. We rijden naar de rand van Florence en gaan verder met de tram. Florence is *de* stad van de Renaissance, wat eigenlijk een soort verzet was tegen de kerk die eeuwen lang al het plezier, het mooie, de levenslust, etc had onderdrukt. Hun idee was dat we op aarde waren om te lijden. Florence is gesticht in 59 BC en is in het begin gegroeid doordat Romeinse soldaten hier een stukje land kregen na bewezen diensten. Florence is echt groot geworden in de 14e eeuw toen families als de Medici en Strozzi hier heel erg rijk geworden zijn.
De familie Medici met name in het bankwezen wat begon op een soort marktkraampjes (deze heten ‘Banco’ in het Italiaans). Hier kreeg je voor geld een soort cheques die je elders bij zo’n kraampje weer in kon wisselen. Deze banken rekenden echter ook woeker rente (tot wel honderden procenten) voor het lenen van geld waar met name veel geld mee is verdiend. Omdat dit echter tegen het geloof was, werd dit afgekocht door heel veel geld aan de kerk te schenken in de vorm van prachtige kathedralen etc. Omdat echter de macht altijd bij de kerk en/of koningen bleef heeft de familie Medici dit heel slim aangepakt door zich daar gewoon met hun geld ‘in te werken’. Sommige trouwen met koningen en er zijn zelfs 4 mannen uit deze familie Paus geweest. De Paus was in die tijd overigens niet alleen een kerkelijke vorst, maar ook gewoon koning over een groot deel van Italie.
We krijgen een rondleiding door Florence in de ochtend van Klaas, die kunsthistorie heeft gestudeerd, hier heen is gekomen en nooit meer is weggegaan. Het enthousiasme straalt werkelijk van deze dertiger af, het is wel duidelijk dat hij heel veel van deze kunst houdt. Die man zou enorm geschikt zijn als leraar. We wandelen eerst langs de Dominicaanse Santa Maria Novella kerk uit 1470. Wat ook wel apart is van deze kerken is dat de naam en het familie teken van degene die deze betaald heeft prominent op het gebouw staan, in dit geval dus Giovanni Rucellai). We lopen door naar het paleis van de familie Strozzi, een werkelijk enorm vierkant blok rond een middenplaats. De begane grond was ooit bank en de familie woonde boven de bank.
We gaan verder naar het centrale plein, typisch voor Romeinse steden die in het centrum waar de noord-zuid en de oost-west straat elkaar kruisde altijd een plein (forum genaam) hadden waar alle belangrijke gebouwen stonden. Vervolgens komen we langs de Santa Maria del Fiore kathedraal. Deze is zo groot dat je hem niet in een keer op de foto krijgt. De koepel van deze kathedraal is nog groter dan die van de St. Pieter in Rome. Tegenover deze kathedraal staat nog een doopkapel (in de steigers) met hele mooie deuren in brons met allerlei figuren. Het is echter wel een replica, het origineel staat in een museum. We lopen door wat binnendoor straatjes en passeren nog de Orsanmichele, een kerk waar een Maria afbeelding ooit van het doek afgekomen zou zijn om een onterecht veroordeelde man te redden. De buitenkant van dit gebouw is volgezet met beelden van beroemde beeldhouwers zodat deze figuren maar dicht bij dit “wonder” konden staan.
Nog eens straatje verder en we staan bij de Ponte Vecchio, de beroemde brug met er overheen een verhoogde corridor die doorloopt naar het paleis van de Medici familie, die wilde namelijk niet met het “gewone volk” over straat. Deze corridor speelt een belangrijke rol in het boek Inferno van Dan Brown. De brug zelf staat helemaal vol met juwelierswinkels. Langs de corridor komen we bij Palazza Vecchio aan het Piazza della Signoria waar de beroemde David van Michelangelo voor de deur staat (ook dit is echter een replica) en nog veel meer beelden te vinden zijn. We eindigen onze rondleiding bij de Franciscaanse Santa Croce basiliek waar onder andere Michalangelo, Galileo Galilei en Niccolò Machiavelli begraven zijn.
Na de lunch hebben we de middag vrij. Ik loop de diverse plekken nog een keer langs om betere foto’s te maken en uiteraard weer een ijsje te scoren, deze keer bij een winkel waar blijkbaar Beatrix ook regelmatig een bak ijs komt halen als ze in Italie is. Na een paar uurtjes door de straten van Florence gaan we om kwart over 5 weer met de tram terug naar onze bus die ons naar het hotel terug brengt. Er is geen diner geregeld, maar Fabiena heeft wel voor een aantal van ons gereserveerd in restaurant Cibus waar ik de Stecca Fiorebza probeer, een soort T-Bone steak van zo’n 700 gram die bijna 3 centimeter dik is. Het is wel een gevecht, maar ik heb hem helemaal op gekregen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
