Vandaag bezochten we Napels en Pompeï. Maar voordat het zover kwam moesten we wel eerst even 270 kilometer in de bus zitten. Het was dus wederom vroeg op en om half 8 de bus in.
Als we in Napels aankomen maken we eerst een kleine stadstour. Het eerste wat opvalt is dat alles hier vreselijk volgebouwd is op de heuvels aan de kust. Zo erg zelfs dat er voor autowegen geen plaats is en deze zijn dan ook op palen hoog boven de huizen aangelegd en vaak ook nog in slingerende vorm, heel apart. Het uitzicht is vaak wel adembenemend omdat de meeste huizen aan de kust op de heuvels zijn gebouwd. We heben in Napels ook nog een uurtje vrij maar dat is op een plek die ik nou net een stuk minder interessant vind, vlak aan de kust bij een paar grote winkelstraten. Ik ga de kleine straatjes in de heuvel op, het is daar allemaal hel erg armoedig. Groot contrast met de dure winkelstraten beneden. Wat in Italië ook erg opvalt is dat auto’s bijna allemaal beschadigd zijn. Elke auto heeft wel krassen of deuken.
We rijden door naar Pompeï waar we eerst gaan lunchen. Daarna gaan we Pompeï in met wederom een Nederlandse gids, een oudere dame met een apart gevoel voor humor. Pompeï is in het jaar 79 bedolven onder meters puimsteen en as toen de Vesuvius tot uitbarsting kwam. Achteraf blijken er heel veel voortekenen te zijn geweest, alleen waren de mensen hier nog niet zo bekend met die voortekenen. Bijvoorbeeld de bronnen waren opgedroogd. De uitbarsting is beschreven door een schrijver die toevallig in een boot in de buurt was. Zijn oom was er ook, en die probeerde hulp te verlenen en is daarbij ook om het leven gekomen.
Nog lang niet alles van Pompeï is opgegraven maar in het deel dat wel vrij ligt kun je al verdwalen. De straten zijn apart, water zakt hier namelijk niet de grond in en bij een regenbui staan de straten dus blank. In de straten staan dus een soort zebrapaden van grote blokken steen waarover je kan oversteken als de straat blank staat. Deze stenen liggen zo dat een door dieren getrokken kar er nog wel langs kan. Op een paar plaatsen liggen mensen die door de as tot een soort gipsfiguren verworden zijn. Deze liggen nu wel in glazen kisten. We komen nog in een oer versie van een bordeel met zeer expliciete wandtekeningen (het ‘menu’). Ook een leuk detail zijn de phallus symbolen op de straat die als richtingaanwijzers fungeren richting bordeel.
Na dit bezoek rijden we door naar hotel La Costiera, weer een prima hotel waar we na een snelle douche en het diner nog een drankje nemen om de dag af te sluiten.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
