Ik ben weer vroeg op vandaag, om half 6 ga ik mijn bed maar uit want van slapen komt toch niets meer. Ben ik in ieder geval ruim op tijd voor het ontbijt dat ook hier weer prima is. Veel keuze dus niets te klagen.Tegen half 9 vertrekken we met onze nieuwe bus. Deze ruikt ook nog helemaal nieuw en er zitten pas een paar duizend miles op de teller. En het belangrijkste, deze airco werkt prima! Morgen maar een vestje meenemen de bus in want het was nu zelfs onder de 20. Nu is het vandaag buiten ook ‘maar’ 30.
Na de helicoptervluchten van gisteren gaan we nu wandelen langs de rand van de Grand Canyon. Het is anderhalf uur rijden naar Desert View, het eerste uitkijkpunt waar we vandaag met de bus stoppen en deze ligt aan de oostkant van het nationale park. De uitzichten zijn niet te beschrijven en helaas ook niet goed op de foto te krijgen. Op de foto is elk gevoel van diepte namelijk helemaal verdwenen. We zijn hier een half uurtje voor de foto’s en daarna rijden we door naar Grand View point waar we ook een half uurtje hebben en wederom veel foto’s gemaakt worden. Vervolgens rijden we met onze bus naar het knooppunt waar diverse shuttle bussen langskomen. Dit is ook het beginpunt van de Rode shuttlebus route. Deze route loopt langs het meest rustige deel van de regio waar we hier zijn en Anita adviseert ons deze route te volgen. Kuddedieren als we zijn doen we dat natuurlijk ook allemaal braaf.
De route is opgedeeld in stukken varierend van 0,5 tot 2,7 kilometer. Per sectie kan je zelf beslissen of je deze met de bus aflegt of dat je gaat lopen langs de rand van de Grand Canyon. Ik loop met Karen, Marloes, Chantal, Arie, Andre en Imre eerst naar de lodge op zoek naar wat te eten, maar er is hier alleen een restaurant (waar we geen tijd voor hebben) en niet een plekje om een broodje te kopen. Dus beginnen we maar aan de route en lopen we de eerste etappe die op en af gaat. Ook hier worden weer heel veel foto’s gemaakt, je krijgt nooit genoeg van deze prachtige vergezichten. Chantal krijgt last van hoofdpijn waarop we besluiten de tweede etappe met de bus te doen. Achteraf blijkt dat alleen die eerste etappe af en toe een klimmetje heeft, de andere stukken zijn vrijwel vlak. De tweede en derde etappe lopen we wel, en vervolgens gaan we met de bus helemaal door naar het eindpunt. Want we hebben ook maar 2,5 uur en we hebben ook nog steeds niets gegeten.
Bij het eindpunt kunnen we eindelijk een sandwich kopen. Simpele maaltijd maar door de honger smaakt die best. We hebben nu nog maar 50 minuten en de busrit is al 30. Dus besluiten we maar naar de shuttle bus te lopen en terug te rijden. Helaas heeft alleen niet idereeen ons besef van tijd want hoewel wij een kwartier voor de afgesproken tijd al bij onze bus zijn, komen de 4 jongste dames pas een half uur naar de afgesproken tijd aankakken. We rijden terug naar ons hotel en onderweg worden er nog een paar Elk’s gespot. Helaas hebben we niet echt tijd om daar voor te stoppen. Rond half 7 zijn we in het hotel terug en is er nog tijd om te douchen voordat we met een groot deel van de groep weer gaan eten. Na het eten ga ik met Arie, Andre, Gerben en Henry nog een drankje halen in de Porky’s Bar aan de overkant van ons hotel. Dit is zo’n grote schuur met een bar er in geplaatst, erg veel sfeer heeft het niet. Tegen 11 uur vinden we het genoeg en is het bedtijd.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag