Mijn dag begon vandaag belabberd. Ik sta onder de douche en draai een kraan open. Ik wacht even maar het water blijft koud. Ik probeer de andere kraan, hetzelfde resultaat. Dus ik laat een kraan open en begin me alvast in te zepen in de hoop dat ik nog wat warm water krijg. Dan begint er ineens kokend water uit de douche te komen. In een poging bij de kranen te komen loop ik fikse brandwonden aan mijn rechterhand en pols op.
Na flink koelen met koud water krijg ik bij het ontbijt nog een generiek zalfje van het hotel maar dat doet niet veel. Mijn eigen aftersun met 30% aloë vera biedt meer verkoeling. De eerste uren is het erg pijnlijk en komen er diverse blaren opzetten. Daar ga ik de komende dagen nog flink last van krijgen. Bij onze eerste stop gaan Maaike en ik de apotheek even in om brandzalf en wat gaasjes te halen. Inmiddels is een van de blaren zo groot als een vinkerkootje maar volgens Laura, die verpleegkundige is, mag je brandblaren niet open prikken.
Onze eerste stop is een pand waar ze onder in de kelder balsa hout bewerken en daarboven zit een enorme souvenirshop, uiteraard met veel dingen van balsahout. Ik kan het allemaal niet mooi vinden omdat het veelal met felle kleuren beschilderd is. Daarna stoppen we bij een flinke waterval met allemaal paadjes, bruggen en trappen er omheen zodat je er dicht bij kunt komen en leuke foto’s kan maken natuurlijk. Na de lunch stoppen we nog bij een ander waterval (er zijn er hier heel veel) waar een zipline, een kabelbaan en een grote schommel staan die allemaal over het ravijn gaan. De kabelbaan en de zipline zijn dicht, maar Ferry en Riante gaan wel de schommel in.
De laatste stop is een heuveltop vlak bij Banos, onze eindbestemming. Om deze heuvel is ook een soort kleine zipline vlak boven de grond (meer voor kinderen) en staan ook twee schommels waarmee je richting ravijn schommelt. Vanuit hier hebben we ook en prachtig uitzicht op de Tunguragua vulkaan en we hebben geluk want hij is net uit de wolken gekomen. De meeste reisgenoten gaan even schommelen voordat we weer naar beneden lopen. Net op tijd want het begint ineens te regenen terwijl het toch de hele tijd goed weer was.
We verblijven in hotel Alisamay, een klein stadshotel net buiten de drukte van het centrum. Prima kamers en wifi doet het redelijk. Even opfrissen en dan gaan we eten. Een keer het standaard menu met een stukje vlees, wat groenten en aardappelen, maar nu eens een pizza bij Popparbelle. Hij was wel een beetje te dik belegd met kaas en daardoor erg vet. Dan duiken we de Leprachaun bar in want Sandra wil salsa dansen. De salsa zaal blijkt echter dicht, maar toch wordt het nog een gezellige avond. Ik haak met een paar anderen af rond half een, een paar anderen zijn nog tot twee uur blijven hangen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
