We vertrekken weer om 8 uur en het is al helemaal bewolkt buiten. De lucht voorspelt niet veel goeds en als we net onderweg zijn begint het inderdaad te regenen. En heel wat meer dan de paar druppeltjes die we gisteren zagen.
We moeten ook vandaag weer een flinke afstand afleggen naar Tanga, dat aan het Issyk-Kul meer ligt. Dit enorme meer ligt op 1700 meter hoogte en is omsloten door hoge bergen. Maar eerst brengen we een bezoekje aan de Burana toren, een van de overblijfselen van de Sogdische stad Balasagun. Het is bijna droog als we daar aankomen en het miezert een beetje als we de toren en de opgravingen bekijken. We staan gelukkig al bij het kleine museum als de bijlage echt losbarst. We schuilen in de yurt die tevens als winkeltje dient en drinken daar ook wat thee of koffie met een lekker koekje.
Als het wat minder begint te regenen lopen we snel naar de bus en rijden we een klein stukje door naar een ‘thuisrestaurant’. We zijn hier al rond 11 uur dus het wordt een hele vroege lunch. Het eten is overigens wel heel uitgebreid met diverse salades, schotels met vlees en aardappelen, en bakken met koekjes en snoepjes als toetje. Daarna begint de lange rit naar Tamga waar we pas tegen 6 uur aankomen. Onderweg maken we nog een stop bij het Issyk-Kul meer om te voelen hoe koud het water wel is. Daar hebben we nog een schrikmoment als Betty, een van de senioren uit de groep, struikelt over een steen en hard neerkomt. Even leek het alsof ze met haar hoofd tegen een steen sloeg maar gelukkig miste ze die net. Nu kwam ze er af met alleen een paar schaafwonden aan haar scheenbenen.
We verblijven in het Tamga guesthouse, op zich een nette plek al zijn er wel wat morrende geluiden over de toiletten en badkamers die gedeeld moeten worden. Er is er namelijk maar 1 van elk per verdieping met 4 kamers. Soms komt dat dus neer op 1 douche en 1 toilet op 8 personen. Ik heb mazzel dat ik met de singles zit dus wij hebben 1 op 4. Nadat we eerst de plaatselijke supermarkt weer een goede dag bezorgen (daar moesten we overigens wel dik een kilometer voor lopen) hebben nog een drankje bij het guesthouse terwijl anderen nog een keer naar het meer lopen. 8 uur is het diner, voor de eerste keer plov, het nationale gerecht (gebakken rijst, lijkt een beetje op nasi). We blijven nog war napraten met een paar flessen vodka totdat ik over blijf met alleen Ewoud en Vanessa. 11 uur zijn wij het ook zat en gaan we naar onze kamers.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
(Helaas had ik mijn eigen foto’s gewist, dus helaas heb ik alleen deze paar van reisgenoten)
