Tamga – Karakol

Na een slechte nacht (verkoudheid zit me wat dwars alsook de erg verende bedden) ga ik zo kwart voor 6 mijn bed maar uit en douchen. Dan zit ik in ieder geval ook niemand in de weg. Zachtjes aan dien uiteraard want de rest lijkt nog in diepe slaap verzonken. 

Het regent als ik richting he ontbijt loop, dat voorspelt niet veel goeds voor vandaag. Er staat namelijk een lange wandeling op het programma in de Barskoon vallei en dat is niet bepaald lekker met regen. Na het ontbijt is het weliswaar droog, maar het blijft dreigend. We rijden vandaag richting Djeti Oghuz en onze eerste stop is bij twee standbeelden van Yuri Gegarin. Blijkbaar heeft die ooit een vakantiehuis gehad hier in the-middle-of-nowhere. Daarna maken we een stop bij een supermarktje om wat in te slaan voor vanavond. Een stukje verder stappen we over in 2 kleine busjes, de grote bus gaat alvast verder naar ons volgende hotel. We krijgen eerst een show van een jager die arenden gebruikt. Eerst met een vossebontje waar de eerste adelaar weinig interesse in lijkt te hebben, de andere adelaar doet het beter. Het levende konijntje wordt wel direct in de kraag gevat. Maar dat was ook geen uitdaging, het stomme beest bleef stil zitten.

Wij maken nog een paar fotostops en rijden dan naar onze lunch plek in een tent tussen de bergen over een vreselijk hobbelige weg. Ondanks de primitieve omstandigheden is het eten heerlijk, rijst met vlees dat iets weg heeft van filetrollade, maar niemand weet wat het precies is. Daarna gaan we een stuk wandelen, maar omdat het weer er niet rooskleurig uitziet haken een paar mensen direct al af. Achteraf de juiste keuze want we zijn nauwelijks onderweg of het begint te regenen. Als we al goed nat zijn haak ik met de helft van de groep af, op de terugweg regent het zo hard dat we doorweekt bij de bus aankomen. Gelukkig had ik een goede regenjas dus valt het voor mij nog mee, mijn spijkerbroek druipt wel.

De anderen waren nog een kwartiertje doorgelopen en kwamen terug toen inmiddels de zon doorbrak. Als we om 5 uur in het Green Yard guesthouse in Karakol aankomen duiken we snel de kamers in voor een warme douche. Gelukkig heeft hier elke kamer een eigen douche dus staan we allemaal om half 7 fris en fruitig klaar voor het diner dat we in een yurt gaan nuttigen. Eigenlijk heb ik helemaal geen honger (en ik was niet de enige), maar het was best wel leuk om te eten in een tent aan kleine tafeltjes terwijl je op de grond zit. Alleen wel killing voor je onderrug.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag