Twee dagen geleden ben ik al vertrokken, op 4 december dus al. En wat duurde die dag al lang, ik ben geen voorstander van ‘s-avonds vertrekken. De vlucht vertrok om 22:00 uur, dus nadat ik op mijn gemak de laatste restjes van de voorbereiding had afgerond duurde het nog een tijd voordat ik rond 6 uur ‘s-avonds vertrok richting Schiphol.
Op Schiphol is het gelukkigheel erg rustig dus binnen 45 minuten ben ik door alle plichtplegingen heen en heb ik ook een plek aan het gangpad bemachtigd. Ik kon namelijk niet online inchecken vanwege het groepsticket. Nadat ik eerst wat ben gaan eten en bij de Starbucks een caramel macchiato had gescoord was het wachten tot we mochten inchecken. Zonder vertraging gingen we om 22:00 uur de lucht in met de Airbus A380. Echt een enorm vliegtuig met twee lagen. Wat meteen opvalt is de rust waarmee dat ding opstijgt, veel minder bruusk dan een 747. Je begint te twijfelen of hij wel genoeg snelheid heeft, maar toch stijgt hij op.
Het vliegtuig zat niet vol, maar mijn rij helaas wel. Erger vond ik het kind dat achter me zeker de eerste 2 uur zeurderig zat te huilen. Gelukkig werd dat later minder en heb ik toch nog 2 uurtjes kunnen slapen voordat we in Dubai aankwamen. We hebben 2,5u overstaptijd en op de tweede vlucht blijk ik al naast een aantal reisgenoten te zitten. Ook onze reisleidster Evelien komen we hier al tegen.die tweede vlucht is extreem lang, met een tussenstop in Melbourne. Daar blijkt dat we toch het vliegtuig moeten verlaten terwijl die wordt schoongemaakt. Anderhalf uur later mogen we er weer in. Het is dan inmiddels 8 uur in de morgen van 6 december hier in Melbourne, een dikke 12 uur nadat we Dubai verlieten. Tot aan Auckland is het nog eens een kleine 4 uur vliegen.
Iets over half drie komen we aan, bij de douane moet mijn tas open omdat ik eerlijk had aangegeven dat ik mijn bergschoenen op mijn laatste vakantie in het oerwoud had gebruikt. Die gingen ze dus zelf nog even schoonmaken met een of ander goedje (ik had ze zelf al afgespoeld voordat ze de koffer in gingen). Even later is er nog wat vertraging omdat een reisgenoot onvindbaar lijkt, maar als die ook gevonden is maken we kennis met buschauffeur Terry en gaan we op weg. Eerst naar Mount Eden, een heuvel midden in de stad waar we mooie overzichtsfoto’s kunnen maken. Daarna door naar het hotel, we verblijven in het Ibis Styles hotel. Ik had vooraf al gelezen dat dit het slechtste hotel van de hele reis zal zijn. De kamers blijken inderdaad erg klein en de douche/wc combinatie is heel erg krap. Na het douchen is ook het hele hokje zeiknat, niet echt handig.
Kwart over 6 hebben we afgesproken voor het eerste gezamelijke diner. We lopen naar Tony’s Seafood and Steakhouse waar onder andere verschillende soorten steaks op het menu staan. Ik neem de Tony’s Original, een heerlijke, perfect bereide steak. Na afloop ga ik met een aantal nog een stukje lopen. De helft haakt al gelijk af bij de supermarkt. Met de andere overgebleven 4 mannen loop ik een uurtje of 2 een rondje naar het havengebied en terug. Tegen 10 uur ben ik op mijn kamer, eindelijk tijd om te gaan slapen na deze vermoeiende reisdagen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
