Ook vandaag is het weer het standaard ochtend ritueel dus na een snelle hap (ontbijtkoek meegenomen uit Nederland en een bak koffie) zit ik om 8 uur weer in de bus.
We bezoeken eerst in een dorpje onderweg een winkel waar ze veel spullen verkopen die van jade (green stone) zijn gemaakt. Er zitten best mooie dingen tussen maar ze zijn ook goed aan de prijs. De goedkoopste kleine hangertjes beginnen al bij zo’n 150 NZD en voor een mooie beeldje ben je zomaar vele honderden dollars kwijt dat is niet leuk meer voor een souvenirtje. Een klein stukje verder in de straat zit een soort klein museum waar ze ook Kiwi’s hebben rondlopen. We zijn echter nog te vroeg, de tent gaat pas om 9 uur open, dus moeten we nog een kwartiertje geduld hebben. Als we eindelijk binnen mogen blijkt er veel meer te zien dan allen die kiwi’s, er zijn diverse aquaria waarvan sommige heel groot. Er zitten onder andere enorme alen, krabben, forel, kikkers en visjes met poten.
Uiteindelijk lopen we ook de donkere gang in met uitzicht op het stuk waar een paar kiwi’s rondlopen. Donker omdat kiwi’s nachtdieren zijn. We mogen dus ook geen foto’s maken want alleen het licht van het display zou ze al zo kunnen laten schrikken dat ze zich een paar uur niet meer laten zien. Valt een beetje tegen want je kunt ze nauwelijks zien. We gaan de bus weer in en rijden via een mooie route met prachtige uitzichten naar de Franz-Jozef gletsjer waar we kwart voor 12 aankomen. Hier hebben we drie kwartier om een stuk in de richting van de gletsjer te lopen om foto’s te maken.je kunt duidelijk zien dat de gletsjer ooit een stuk langer was. Dan rijden we naar Fox Glacier, een klein dorp aan de voet van de gelijknamige gletsjer. We checken in bij het Westhaven Motel, wederom prima kamers alleen jammer dat de WiFi het niet doet. We gaan even lunchen voordat we om half drie klaar moeten staan voor de Heli-Hike.
De Heli-Hike is het grote avontuur voor vandaag, 9 mensen uit onze groep, waaronder ikzelf, doen deze excursie. We krijgen eerst een briefing en mensen die gaan goede stevige bergschoenen aan hebben moeten andere schoenen aan trekken die daar beschikbaar gesteld worden. Dan worden we op gewicht in groepjes verdeeld en dat is nog even puzzelen. Bij sommige zelfs zo dat hun rugzakken met een andere groep mee moeten. Ik zit in groep 1 samen met Mark, Edwin, Geert en Britt. Britt mag voorin en de mannen met z’n vieren opgepropt achterin. De vlucht zelf duurt maar een kleine 4 minuten voordat we op de gletsjer landen maar wel met prachtige uitzichten. Op de gletsjer moeten we nog even op de rest wachten en daarbij moet je met je knieen op het ijs gaan zitten als de heli landt, en dat is best koud en nat. We krijgen ijzers met scherpe punten die onder de schoenen bevestigd moeten worden en daarna gaan we op pad.
Ik had mijn softshell jas aangetrokken voor deze excursie en ook mijn vestje nog extra meegenomen, maar het is dus helemaal niet koud hier. Ik wissel dus al snel om, vest aan en jas in de rugzak. Het is een prachtige wandeling over de gletsjer en met de spikes onder de schoenen heb je zoveel grip dat het ook makkelijk lopen is. We komen onder andere bij een opening waar je voor de foto in mag kruipen en ook een smalle tunnel waar je doorheen mag (die sla ik even over want ik zag de kleinere mensen uit de groep zich er al helemaal voorovergebogen doorheen worstelen). Wel is er continu een dreiging van de wolken die boven de gletsjer hangen en we moeten rekening houden met een plotselinge aftocht. Maar gelukkig blijft het alleen bij een dreiging. Na 2,5 uur wandelen (met heel veel fotostops) zijn we weer terug bij het platform waar de heli ons weer komt ophalen. Waarschijnlijk moeten ze dit platform regelmatig opnieuw maken want de gletsjer schuift blijkbaar 5 meter per dag en behoort daarmee tot de snelste ter wereld.
Ook de terugvlucht is prachtig en ik heb de hele vlucht gefilmd. Terug in het dorp even opfrissen en dan gaan we eten. Een heerlijke pizza en we bestellen allemaal een grote, die zijn inderdaad ook best groot. Daarna nog een drankje en dan ga ik met Edwin, Marco en Geert nog even kijken in het bos naar de gloeiwormen. Die kan je wel zien, maar een foto wil niet lukken. Na een paar pogingen geven we het op en lopen we terug naar het hotel. Morgen vertrekken we een half uur vroeger dan normaal dus tijd om te gaan slapen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
