Het ontbijt hou ik vandaag maar makkelijk, alleen de eieren die ik gisterenavond al gekookt heb, een bak koffie en een broodje met een paar plakjes kaas. De overige broodjes en kaas gaat de vuilnisbak in. De broodjes zijn taaier dan in Nederland en eigenlijk niet zo lekker.
Netjes op tijd zijn we allemaal weer bij de bus zodat we op tijd kunnen vertrekken. We rijden eerst naar het geothermische park Waiotapu, wat ‘heilige wateren’ betekent in het Maori. Dit park zit vol met pruttelende poelen, natuurlijke diepe putten (kraters) en een continu scherp doordringende zwavellucht waar je soms echt misselijk van wordt. Er zijn 3 op elkaar aansluitende wandelroutes, maar we lopen er maar twee en sommige zelfs maar een. We moeten namelijk op een bepaalde tijd in de bus zitten zodat we op tijd bij de Lady Knox geiser zijn.
Dagelijks begint namelijk om 10:15 het ritueel om de geiser te laten spuiten. Normaal gesproken zou hij dat wel vanzelf doen als de druk groot genoeg wordt, maar om de toeristen van dienst te zijn wordt het dagelijks op dezelfde tijd opgewekt door een zeep substantie in de krater te gooien die ee spanning tussen de onderste hete en de bovenliggende koelere waterlagen breekt. Dit is ooit door toeval uitgevonden toen de gevangenen van de destijds nabijgelegen gevangenis zich hier aan het wassen waren (met zeep) en de geiser plots ‘af ging’. Het is inderdaad een imposante straal water die uit de geiser komt zetten en blijkbaar jan het wel 20 minuten aanhouden afhankelijk van de waterstanden. Vandaag zakte hij na een paar minuten al flink terug.
We rijden nog een stukje verder naar de Hukawatervallen. De watervallen zijn zelf niet zo imposant, het sterk kolkende natuurlijke kanaal waar het water doorheen komt echter wel. Uiteindelijk komen we aan in Taupo, dat in een van de 6 super vulkanen op de wereld ligt. Het enorme Taupomeer (650 km2) is dan ook een kratermeer, ontstaan rond het begin van de jaartelling door een gigantische vulkaanuitbarsting. Op de achtergrond zien we ook al de bergen van het Tongariro Nationaal Park. We gaan hier lunchen, behalve de mensen die vandaag gaan skydiven met een tandemsprong, Geert, Edwin, Els, Annemieke, Marc en Ralf wagen die sprong. Als we na onze lunch gaan kijken blijken ze nog niet weg te zijn en sluit ook onze chauffeur Terry zich aan. Ze worden ingepakt in overall met tuigjes en gaan het vliegtuigje in. Een klein half uit later zien we de parachutes boven ons verschijnen. Het is hier lopende band werk. Ik voelde me niet geroepen maar als ik zie hoe dat gaat, ga ik dit in de toekomst misschien toch ook eens doen.
Als de dolenthousiaste springers later weer in de bus zitten rijden we door naar het Tongariro Nationaal Park. Onderweg maken we nog een fotostop om de berg op de foto te zetten die ook beroemd is als Mount Doom uit de Lord of the Rings films. We verblijven in de Discovery Lodge, een behoorlijk basic motel zonder WiFi. Na het eten krijgen de mensen die de Tongariro Crossing van 19 km gaan lopen morgen (vertrek 05:10) een briefing. Ik ga hem niet lopen, ik zou graag willen maar mijn conditie is gewoon niet goed genoeg om in die eerste 9km zo’n 800 meter hoogte te bedwingen. 8 mensen uit mijn groep hebben zich wel ingeschreven en moeten dus vroeg naar bed. De rest noodgedwongen ook want om 21:15 gaat het restaurant en de bar dicht en we zitten ver van de bewoonde wereld. Dus schrijf ik mijn verslagje nog even en ga ik om half 11 ook maar mijn bed in…
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
