Ik doe vanmorgen de gordijnen open en zie dat we toch een zwembad hebben. Ik denk alleen niet dat er iemand gaat zwemmen als ik het zo bekijk (zie foto). Vandaag hebben we een hele dag vrij in Phnom Penh en ik ga weer met de dames op stap. We hebben om 8 uur afgesproken bij het ontbijt voordat we de stad intrekken.
We bezoeken als eerste het koninklijk paleis en besluiten daar naartoe te lopen want het is maar iets meer dan een kilometer. Als we er aankomen wordt al snel het besluit genomen dat we de rest van de dag met tuktuk’s doen want lopen in deze hitte is echt niet te doen. Even zijn we Mirjam kwijt want die mag met haar hemdje er niet in, zelfs niet met een doek om haar schouders. Maar met een T-shirt wat ze ter plekke koopt voor 3 dollar mag ze toch naar binnen. Naast de Throne Hall is de Silver Pagode hier de grote publiekstrekker, met een zilveren vloer (die er overigens grauw uitziet en daardoor weinig indrukwekkend) staat er een buddha beeld met bijna 10.000 diamanten en een ‘Emerald Bhoedda’ die overigens niet van smaragd maar van een of ander kristal blikt te zijn. Er staan nog meer panden op dit complex, een aantal er van op een stuk waar we niet bij mogen komen.
Onze volgende halte is de centrale overdekte markt. Hier wordt echt van alles verkocht van sieraden tot beddengoed en van kleding tot mobiele telefoons. We kijken hier een uurtje rond en ik koop hier een masker van de ‘Smiling Bhoedda’. Het is inmiddels 1 uur dus gaan we ook wat eten bij een lokale koffieshop. Daarna ga ik met Carola, Yvonne en Hestia naar het Tuol Sleng museum. Mirjam en Jacqueline haken af en gaan naar de boulevard, die hebben geen zin in de heftige beelden en verhalen van de Rode Khmer.
Bij het museum kopen we kaartjes en een audio tour en volgen de route waarbij de informatie en de ervaringen van overlevenden ons via de koptelefoon verteld worden. En dat hakt er flink in, mensen zijn hier op de meest verschrikkelijke en inventieve manieren gemarteld en zodra ze bekend hebben werden ze op de Killing Fields afgemaakt (en dan niet met een kogel, want daar was een tekort aan, maar met slagwapens). Er hangt in deze tot gevangenis omgebouwde school dan ook een aparte spanning. De kamers hangen vol met foto’s van zowel de stafleden als de slachtoffers, en niet zelden werden stafleden na een foutje of verdachtmaking ook slachtoffer.
Om de middag toch nog wat positief te eindigen gaan we naar de boulevard om een taartje te scoren (of in mijn geval een ijsje). Daarna gaan we terug naar het hotel, douchen en om 7 uur sluiten Mirjam en Jacqueline ook weer aan als we gaan eten. We sluiten af met een drankje op een dakterras aan de rivier voordat het weer bedtijd is.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
