Vannacht al een keer wakker geworden met pijn in mijn schouders en ook vanmorgen heb ik er flink last van. Komt waarschijnlijk door dit bed dat bestaat uit een houten plank met een schuimrubber matrasje, niet echt een goed bed te noemen. En ik moet nog twee nachten hier…
De situatie met mijn maag is nog steeds hetzelfde, het rommelt maar is redelijk onder controle te houden. Ik ga weer ontbijten rond acht uur en kies deze keer maar een omelet. Gisteren had ik gekookte eieren besteld en dat was geen succes. Het liep er als blubber uit toen ik een eitje probeerde te pellen. Het weer is niet gunstig vandaag. Een groepje reisgenoten zou om 8 uur vertrekken voor een wandeltocht naar de andere kant van het eiland, over de heuvels/bergen heen, maar rond 8 uur ziet het er nog zo somber uit en regent het nog zo hard dat het een uur uitgesteld wordt. Als de gids een uur later weer langskomt is het wel al stukken beter maar blijkt hij zelf ziek te zijn. Er wordt een vervanger geregeld en even later gaan ze dan toch met z’n vijven op pad.
Na het ontbijt blijf ik met een groepje gezellig hangen in de gezamenlijke ruimte. Er wordt wat gebabbeld, gelezen en gepuzzeld. Het is al niet echt warm, ik ad vanmorgen al een lange broek aangedaan, maar rond lunchtijd wordt het nog frisser en ga ik toch wel mijn vestje halen. En ik was niet de enige. Voor de lunch dien we nog een paar spelletjes ‘ie ben ik’ en na de lunch haal Jolanda een spelletje ‘Spot It’ uit haar tas. Dit spelletje bestaat uit kaartjes met figuren en de bedoeling is dat je een van de figuren op jouw kaart matched met een figuur op de laatste gespeelde kaart. Met name Sandra en Suzanne blijken hier heel goed in. Na een paar spelletjes vullen we de rest van de dag vooral met lezen en puzzelen. Heel voorzichtig komt er in de middag nog een waterig zonnetje door…
Tegen een uur of zes gaat reisleider Jolanda eens bellen hoe het met de wandelaars staat en die hebben een zware tocht achter de rug. Ik overleg met hun gids wordt besloten dat we de terreinwagen sturen om ze op te halen want het is al donker aan het worden en ze zijn nog 5 kilometer van het hotel weg. Ondertussen sluiten ook de rest weer aan die ook vooral een relax dag genomen hebben. Na het diner nog een spelletje regenwormen wormen en voor 10 uur is iedereen alweer naar de kamers. In mijn kamer zit er een flinke spin achter mijn bed die ik eerst nog probeer weg te jagen. Maar hij is eigenwijs, dus heeft hij uiteindelijk dan maar te dealen met de achterkant van mijn slipper. Je weet dat die beesten hier overal zitten, maar als ze je dan zo zitten aan te staren van achter je bed heb ik daar toch meer moeite mee, dan moet ie daar weg.
(Geen foto’s gemaakt deze dag)