We vertrekken vroeg vandaag, maar omdat ik door de warmte toch niet best kon slapen vind ik dat helemaal niet erg. Kwart voor 6 stap ik mijn bed uit, even opfrissen, spullen in de tas en ontbijten.
We rijden de komende dagen in 4 terreinwagens van het type Mitsubishi Paper en Nissan Patrol. Dat zegt ook wel wat over de wegen waar we over moeten, volgens de routeplanner gaan we ruim 12 uur doen over de krap 200 km die we moeten afleggen. Al snel Gan we inderdaad het asfalt af en draaien we de hobbelige zandpaden op. Precies 8 uur zijn we voor het eerst bij Allee de Baobab. We hebben nu maar een paar minuten om foto’s te maken, op de terugweg, over 4 dagen, zijn we hier met zonsondergang en hebben we meer tijd. We hobbelen nog een paar uur door voordat we rond half 12 bij de pont zijn. Pont is overigens een groot woord, meer een vlot, planken die op een paar kano’s zijn getimmerd. De terreinwagens rijden er eerst op en dan mogen wij aan boord. In een half uurtje varen we naar de overkant.
In het stadje aan de overkant gaan we ook eten bij de Mad Zebu, blijkbaar een erg hoog aangeschreven restaurant hier en de Zebu in wijnsaus met groenten die ik voorgeschoteld krijg is ook wel voortreffelijk. We waren tot nu toe met 4 terreinwagens en dat betekent dat er een paar mensen met 3 op de achterbank moeten zitten. Dat is zeker met deze hobbelwegen niet optimaal dus werd er toch een vijfde wagen aangerukt. Die moest echter wel vanaf Morondava komen dus moesten we daar nog even op wachten. In plaats van vertrek om 2 uur met de kolonne gingen wij pas om 3 uur weer door. De wegen worden er ook niet beter op, dus de verwachting was dat we pas laat (rond 9-10 uur) in Bekopaka aan zouden komen.
Het ging gelukkig toch sneller ondanks een vertraging bij de terreinwagen van een andere groep die vast was komen te zitten. Met een hulp van een sleepkabel uit een van onze wagens was die weer op gang te helpen. Het laatste stuk in het donker was extra zwaar en rond 7 uur kwamen we bij de vlotten aan die ons over de laatste rivier hielpen. Bizar veel insecten hier bij het water, gelukkig konden we snel door voor de laatste kilometer naar hotel Orchidée de Bemaraha. Een soort resort hotel met overal blokken van 2 of meer kamers. Snel eten maar dat bleek tegen te vallen. Ze hadden alleen Zebu in de vorm van urenlang doorgesudderd hachee vlees of garnalen. We blijven daarna nog even zitten tot het duidelijk zichtbare ongeduld van het personeel. Rond 10 uur richting de kamer, nog even douchen, klamboe goed hangen, ventilatortje aan dat midden boven het soort hemelbed hangt en slapen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
