We vliegen vandaag naar Santa Marta aan de noordkust van Colombia, aan de Caraibische zee waar we 2 nachten zullen verblijven. We hoeven niet heel erg vroeg aanwezig te zijn dus kon er een beetje uitgeslapen worden.
De bedoeling was half 9 te gaan rijden maar bijna iedereen was kwart over acht er al helemaal klaar voor. Sommige zelfs kwart voor acht al. Ik pak nog net de start van de F1 race mee voordat we de bus in stappen en 10 voor half negen rijden we weg. Onderweg stoppen we nog bij een mooi punt met uitzicht over een deel van Medellín boven op de berg, we gaan namelijk die berg over en het vliegveld ligt aan de andere kant. Op het hoogste punt zitten we op 2500 meter, Medellín centrum ligt op 1500, dus we zijn een kilometer gestegen. Ook bijzonder is dat de helft van de wegen hier op zondag zijn afgesloten voor gemotoriseerd verkeer en je drommen wielrenners ziet. Waarschijnlijk veelal geïnspireerd door Tour de France winnaar Bernal Di ook uit Colombia komt.
Op het vliegveld leveren we de koffers in, iedereen had gisteren in het hotel al online ingechecked op advies van Linda want de vluchten worden wel eens overboekt. Onze vlucht, AV9362 naar Santa Marta, heeft wel 20 minuten vertraging. In de praktijk bleek dat wel het dubbele overigens want het boarden begin pas 20 minuten nadat we oorspronkelijk hadden moeten vertrekken. Het is een korte vlucht, nog geen anderhalf uur, en 5 voor twee zitten we in de bus die ons eerst naar de supermarkt brengt waar we wat te eten kopen (lunch was er verder bij ingeschoten) en water voor de komende twee dagen. Daarna rijden we in een klein uurtje naar Playa los Angeles, een soort campsite waar je jan slapen in hangmatten, glamping tenten of Cabanas (huisjes). Ik had gekozen voor dat laatste.
Het is best een leuke plek aan zee alleen jammer dat de zee hier gevaarlijk is en er dus niet gezwommen mag worden. Blijkbaar zijn hier al meerdere mensen verdronken. Ik zit in een huisje met twee kamers en een gedeelde douche/toilet. Nog steeds veel luxer dan die mensen die in een hangmat of tent moeten slapen, want ik heb gewoon stroom, een grote ventilator en een prima bed. Boven op het huisje is nog een ‘kamer’ die helemaal open is en waar twee bedden in staan met volledige klamboe er omheen. Ziet er ook heel idyllisch uit. Het eten was niet zo geweldig, ik had visfilet besteld maar het zat vol met graten. Gelukkig kan ik wel een ietsje beter slikken dan de afgelopen dagen en voelt de klier in mijn nek iets minder gezwollen. Na een koude douche en een stukje schrijven ga ik om 10 uur proberen te slapen met alle herrie van de beesten en de zee…
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
