We vertrekken vandaag een uur eerder dan wat we gewend zijn omdat we een lange dag voor de boeg hebben. We moeten namelijk 260 kilometer reizen waarvan het grootste deel door de bergen.
Over het algemeen heeft Taiwan goede wegen, maar het zijn voor het grootste deel wel secundaire wegen met vaak een maximum snelheid van 60 km/u en er staan echt heel veel flitsers. In de bergen is de maximum snelheid vaak nog veel lager. Na een uurtje of 2 hebben we de eerste pauze en ik haal weer een caramel macchiato die ze hier bij nagenoeg elke koffieshop verkopen. Niet echt een Starbucks voor nodig maar wat de prijs betreft zijn ze ook niet veel goedkoper. Behalve het eten is eigenlijk alles wel vrij prijzig hier voor Aziatische begrippen, het prijsniveau is vergelijkbaar met Nederland.
We gaan eerst naar Alishan dat op zo’n 2200 meter hoogte ligt en waar het een stuk frisser is. Onderweg komen we al door wolken heen en ik krijg al wat hoofdpijn van de hoogte ook. Dus flink drinken is dan het advies want vochtgebrek verhoogt problemen die je met hoogte krijgt. Bij Alishan verblijven we ongeveer 2,5 uur. We gaan eerst met een shuttlebus verder omhoog en we maken vervolgens een mooie wandeling die we wat chaotisch verloopt. De paden splitsen namelijk her en der en omdat een deel van de groep snel loopt, een deel gemiddeld en een paar langzaam, is er een groepje voorop dat helemaal verkeerd loopt. Maar iedereen is toch weer op tijd bij de bus, dus geen probleem. Wel een klein beetje wrijving bij de gids en de reisleider wie nu bij wie had moeten blijven en elkaar informeren.
De top van deze berg ligt overigens op net geen 4000 meter en is de hoogste van Zuid-Oost Azie, 200 meter hoger dan mount Fuji in Japan. We hebben inmiddels ook al gelunched dus is het tijd om door te rijden naar Sun Moon Lake, onze laatste bestemming op deze reis. Onderweg is er nog een koffiestop bij wat de beste koffie van Taiwan zou moeten zijn, maar in de middag heb ik nooit trek in koffie. Het gebouw waar de koffieshop staat is ook net een ijskast dus ik ga met een groepje snel weer buiten staan. We rijden verder en het is al donker als we rond half 7 bij het Einhan Resort aankomen. Snel de koffers op de kamer en door naar het diner want blijkbaar gaat rond 8 uur hier alles al weer dicht. Als we uit ons restaurantje terugkomen is de drukke straat waar we eerder doorheen liepen inderdaad bijna uitgestorven. We kunnen nog net even een ijsje halen en dan terug het hotel in. Nog even een bezoek aan het dakterras en dan duik ik min kamer weer in.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
