We gaan vandaag door naar Pantanal. Tenminste, naar een klein stukje er van uiteraard want de totale oppervlakte van Pantanal is 195.000 vierkante kilometer. Ter vergelijking, heel Nederland is 41.850 vierkante kilometer. Dus dit draslandgebied is bijna 5 keer zo groot als Nederland.
Voordat we vertrokken was er geregeld dat Gerda, die vandaag jarig is, iets later komt en wordt de bus versierd met slingers en balonnen voordat ze binnenkomt. Uiteraard wordt er ook nog even gezongen en dan zwaait de volledige staf van het hotel ons uit als we op pad gaan.
Het is, inclusief tussenstop, ongeveer 5 uur rijden naar het punt waar de bus echt niet meer verder kan (we hebben dan al een stuk onverhard gereden). Vlak daarvoor maken we nog een foto-stop bij een meertje waar het krioelt van de kaaimannen, blijkbaar omdat een lokale dame deze beesten vaak gevoerd heeft. Eenmaal bij de inrit naar ons verblijf (dat nog 12 km verder ligt) staat een grote Ford F350 op ons te wachten. Op de laadbak zijn 16 stoeltjes geplaatst en in de dubbele cabine passen ook nog wel 5 mensen. Net groot genoeg voor onze groep dus, maar niet voor de koffers. Er moet dus nog extra vervoer komen. Maar dat duurt en dat duurt. We staan er al ruim een uur ‘in the middle of nowhere’, terwijl we ondertussen fotos maken van de toekans, als Kolja voorstelt dat wij toch maar alvast naar de fazenda rijden en zij hier bij de koffers wacht op de tractor die onderweg zou zijn.
Onze rit over de smalle onverharde weg wordt ook een uitdaging door de grote plassen die er liggen. En uiteindelijk gebeurt ook waar we al bang voor waren, we hebben net iets te weinig vaart in een plas en komen muurvast te zitten. Geen beweging meer in te krijgen. Na een paar pogingen geeft de chauffeur het op en we wachten op de tractor die al onderweg moet zijn voor de koffers. Die komt na een kwartiertje eindelijk langs en probeert ons los te trekken. Dat lukt ook niet direct met de tractor dus moet iedereen uitstappen en zelfs daarna leek het er niet op dat het ging lukken. Maar na een paar pogingen kwam er gelukkig toch eindelijk beweging in.
Iedereen mag weer instappen en we rijden verder waarbij we regelmatig stoppen en de chauffeur eerst eens door de plassen loopt en soms me een soort machete een nieuw pad naast het bestaande door de bosjes hakt. Rond een uur of 3 komen we eindelijk aan bij Pousada Xaraés. Dit is dus een fazenda, een groot boerenbedrijf, dat gedeeltelijk is omgebouwd tot hotel. Ze hebben hier ook een paar ara’s als (vrij rondvliegende) huisdieren. We gaan gelijk lunchen en daarna krijgen we al de sleutels van de kamers. Het is dan nog wachten op de koffers die een half uur later pas komen. In de tijd dat wij de koffers naar de kamers brengen en eventueel schoenen wisselen kan Kolja nog even wat eten. Vervolgens maken we nog een wandeling die eindigt in het donker.
Als ik terugloop naar mijn kamer zie ik nog een slang over het pad schieten. Even een reminder dat je in de jungle zit. Eerst maar even douchen en daarna het diner. Aan het einde van het diner komt er nog een grote taart voor de verjaardag van Gerda en we sluiten de avond af bij het kampvuur waarbij ik ook de fles rum tevoorschijn haal die ik een paar dagen geleden voor een paar euro had gekocht. Het wordt niet te laat want morgen is het weer een drukke dag.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
