Na een slechte nacht in het waardeloze bed in dit hotel sta ik al vroeg op om te ontbijten. Dat ontbijt was overigens wel prima met veel keuze en eindelijk ook eens geroosterd brood.
We vertrekken om 8 uur en een kleine drie kwartier later staan we bij de grens met Kazakhstan. We moeten de laatste 300 meter lopen want de bus mag niet verder. Er zijn voldoende mannetjes die de koffer willen dragen met hun karren maar met de wieltjes onder die koffers kunnen de meeste dat zelf wel. Bij de grens staat een enorme rij, maar wij als toeristen worden daar gewoon langs geleid en vooraan in de rij gezet. Wel apart zo’n voorkeursbehandeling. We moeten weer formulieren invullen en geld tellen en ook bij de scanners worden de locals opzij geduwd om plaats te maken voor de toeristen. Ik ben vervolgens iets te enthousiast en stond al bij de paspoortcontrole maar daar kwam ik niet langs omdat Gerdien het groepsvisum heeft.
Al met al ging deze grens passage razendsnel, passen we onze klokjes aan (een uur later) en stappen we aan de andere kant van de grens in 2 Mercedes busjes. Gerdien had ons daarvoor gewaarschuwd maar het viel erg mee, er was meer beenruimte in deze busjes dan in die laatste grote touringcar. We rijden naar Shymkent waar we geld wisselen en war gaan eten in een soort vreetschuur. De McDonald’s is er nog gezellig bij. Je kiest wat gerechten die op een bord geschept worden en je dan nog zelf in een magnetron moet zetten. Vervolgens kan je dat aan hele kleine plastic tafeltjes jaar binnen schuiven. Ze hebben wel nog hele vitrines met zoetigheid waar ik ook nog een taartje uit kies.
Daarna rijden we door naar Aksu Djabagly, een park aan de voet van een bergrug. Naarmate we dichterbij komen zien we ee besneeuwde toppen steeds groter worden. We komen daar rond half 5 aan bij het Zhenya & Lyuda Guesthouse. Leuke lokatie maar we moeten hier wel het sanitair delen. We zitten hier op 1150 meter, dus het is een stuk frisser. Ik ruil mijn korte broek dus snel in voor een lange spijkerbroek. We gaan gelijk al een wandeling maken richting de voet van de bergen. Na een fikse wandeling vinden we het wel genoeg, Lars en Paul lopen nog verder en willen perse de uitlopers van de sneeuw bereiken. Als wij om half 7 aan de terugweg beginnen zien we nog 2 kleine stipjes in de verte omhoog klauteren. Uiteindelijk is het ze wel gelukt en ze waren nog voor het diner van 8 uur terug. Bij dat diner hadden we ook nog wat vodka dat je hier voor 5 euro per liter kan kopen, en dat is dan nog de duurste die ze hier hebben. Dat warmt lekker op voordat we ons terugtrekken naar de koude kamers.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
