Bhaktapur, Boudhanath en Pashupatinath

Ik ben extra vroeg opgestaan vandaag omdat we met een rondvlucht naar de Mount Everest zouden gaan vliegen. Slechts 8 personen hebben hiervoor ingeschreven, deels omdat het prijzig is (142 euro) en deels omdat er een maand geleden een van die vliegtuigen is neergestort.

Met z’n achten stonden we dus om kwart over 6 klaar en werden we in een klein busje naar het vliegveld gebracht. Daar bleek dat het hele vluchtverkeer stilgelegd was vanwege mist. Na een uurtje wachten zijn we eens gaan informeren en hebben toen nog 10 minuten gewacht. Het zou nog zeker een uur gaan duren en omdat wij nog een vol dagprogramma hebben zijn we teruggegaan naar het hotel. Na een snel ontbijt vertrokken we met de groep naar Bhaktapur. Dit is een stadje vlakbij Kathmandu waar nog heel veel authentieke gebouwen en tempels staan. Na eerst een rondleiding door de gids hebben we ook zelf nog een uur rondgelopen hier. We mochten overal foto’s maken behalve van een Hindoe tempel waar zelfs alleen maar geboren Hindoes toegang toe hebben. We hebben niet alles gezien want we zijn op een gegeven moment maar een bak koffie gaan halen ergens. Achteraf bleek het echter nog veel groter dan wij dachten.

Na Bhaktapur zwoegen we ons met de bus weer door het vreselijk drukke Kathmandu naar de grootste Stupa van Azie; de Boudhanath. Deze enorme bult, die midden in stedelijk gebied staat, is 43 meter hoog en ongeveer 40 meter breed. We zijn hier eerst op een dakterras gaan eten en vanaf het dak komt pas goed over hoe groot het is. Na de lunch hebben we nog wat rond gelopen en sommige reisgenoten hebben nog flink geshopt bij de bergen aan souvenir winkeltjes. Onder andere een aantal “echte” klankschalen gekocht. Je vind die dingen overal hier, maar onze gids heeft een winkel aangewezen waar de schalen van kwaliteit te koop zijn.

Als laatste gaan we naar Pashupatinath. Dit is hier weer een plaats langs een rivier waar crematies plaatsvinden. We hebben hier een tijdje staan kijken en wederom is het een bizar gezicht om te zien hoe aan de ene kant van de rivier de huilende mensen staan en aan de andere oever de toeristen foto’s staan te maken. Er lopen hier ook nog eens veel makaken rond die tussen de mensen doorlopen. Na een uurtje zijn we toch maar weer richting hotel vertrokken. Door het vreselijk drukke verkeer hier neemt deze korte afstand dik een uur in beslag. Na een snelle douche zijn we gaan eten en met een groepje van 8 zijn we nog wat gaan drinken. We gingen een bar in waarvan we dachten dat het Karaoke was. Boven bleek echter dat de zangeres gewoon waanzinnig slecht was. We hebben nog even gezocht naar een andere bar maar later toch maar voor een afzakkertje in de hotel bar geeindigd. Morgen doen we een tweede poging voor de Everest Express.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag