Bandarawela – Trekking met ‘village lunch’

Voor vandaag staat de eerste lange wandeling van deze reis op het programma. Om 9 uur komt de gids ons ophalen dus we kunnen lekker een beetje uitslapen en deze keer rustig aan ontbijten.

Met onze eigen bus worden we eerst een flink stuk omhoog de bergen in gebracht. We rijden naar een hoogte van ongeveer 1200 meter en daar begint de wandeling. We lopen ongeveer 8-9 kilometer en het zal vooral bergaf zijn. Niet al te moeilijk dus. Het begin van de wandeling is vooral tussen de thee velden maar naarmate we verder afdalen worden de paadjes steeds smaller en lopen deze vooral tussen de velden met allerlei soorten groeten waaronder kool, tomaten en boontjes (die ook hier dezelfde naam hebben alleen iets anders uitgesproken klinkt het als ‘boontjies’).

Het is bij vlagen klauteren en balanceren maar niet overdreven moeilijk. Onze reisleider is degene die nog de meeste moeite heeft om bij te blijven. Na een uur of drie wandelen pikt onze bus ons weer op en brengt ons vlakbij een lokale familie waar we gaan lunchen. Vlakbij, want we moeten nog wel even een kleine honderd meter stijl omhoog, het zwaarste deel van de hele ochtend. Het eten is best prima, alleen lopen we allemaal zo te zweten dat wolken kleine vliegjes om ons heen cirkelen. We krijgen nog wat lokaal fruit dat ter plekke uit de bomen gehaald wordt en dan rijden we weer terug naar het hotel.

Her is inmiddels twee uur en de middag hebben we vrij. Er is hier alleen niet veel te doen, dus ik ga eerst maar eens geld halen en wat dingen kopen bij de supermarkt. Sommige anderen hebben een massage geboekt of gaan de stad nog verder verkennen. Ik ga even rustig mijn blog bijwerken (liep wat achter) en douchen. Dan is het alweer 5 uur en we hebben om half 6 afgesproken. We besluiten in het hotel te eten dus we bestellen alvast wat en gaan dan eerst nog even naar de lokale slijterij om een fles Arak te halen voor morgenavond in het regenwoud.

We drinken eerst nog een drankje en gaan dan eten. Ik heb de Chili Chicken die behoorlijk pittig is. Het is in etappes eten met veel rijst en tussendoor de mond spoelen. Twee reisgenoten hebben spicy besteld en daarbij vergeleken is mijn gerecht nog medium spicy. Dus hilariteit als met name Pam’s gezicht behoorlijk bijkleurt, Matthijs lijkt het beter te verdragen. Na het eten gaan we nog even de bar in waar we karaoke kunnen zingen. Ze hebben echter maar 2 werkende cd’s en hoewel mijn reisgenoten het nog proberen sla ik over om mij onbekende liedjes van de Spice Girls of een of andere boyband te zingen. Tegen 11 uur begint het personeel op te ruimen en zoeken wij de kamers maar eens op.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag