Vandaag stond een van de absolute hoogtepunten van deze reis op het programma, namelijk een bezoek aan de Chinese Muur. Wij bezoeken de muur niet op de lokatie die het meest dichtbij Beijing ligt omdat het daar heel erg toeristisch is en (zeker nu de Chinezen ook allemaal vrij hebben) heel erg druk zal zijn. In plaats daarvan gaan wij naar Mutianyu. Ook hier is het best toeristisch, met 2 kabelbanen naar boven en vele winkeltjes. Maar toch minder massaal dan die andere plek blijkbaar.
We waren vanmorgen al om half 8 vertrokken om de grote verkeersdrukte voor te zijn en de trip naar de muur liep heel voorspoedig. Aangekomen gingn we met 2 gondels naar boven waar een stuk van de muur voor toeristen toegangkelijk is. Het stuk waar je mag lopen is ongeveer tussen zo’n 23 wachttorens. Wij hebben het stuk gelopen tussen wachttoren 14 en 8. Op zich een klein stukje, maar het is erg oneffen met afwisselend hoge en hele lage treden en erg vermoeiend omdat je de hele tijd moet opletten waar je je voeten neerzet. Uiteraard zijn er prachtige foto’s gemaakt. Daarna nog een flinke trap terug naar beneden om daar heerlijk bij een Italiaans koffie restaurant een bak koffie te halen.
Nadat we de muur achter ons hadden gelaten zijn we naar de plek gereden waar de lunch gaan nuttigen. Naast dit restaurant staat een fabriek waar ze hele speciale Chinese potten en andere snuisterijen maken. Maar in plaats van met aardewerk maken ze hier een pot van koper, die wordt vervolgens prachtig belegd met koperdraad om allerlei vormen te creeeren. Die vormen worden dan weer met kleurstoffen “ingelegd” in 7 lagen. Na elke laag wordt de pot opnieuw gebakken. Als de 7 lagen klaar zijn wordt hij nog gepolijst en daarna voorzien van een beschermende laag. Het eindresultaat is heel erg mooi, maar door het arbeidsintensieve werk ook erg duur. Een bord met daarnaast 2 potten die even hoog waren als het bord op z’n kant, kwam omgerekend op 1500 euro. Er waren ook kleine dingetje, maar zelfs 20 euro voor een vogeltje om in de kerstboom te hangen vind ik toch te gortig.
We vervolgen weer met een heerlijke lunch (het eten is hier verrukkelijk met telkens 7-8 verschillende gerechten die op een ronde tafel met draaischijf geserveerd worden) rijden we door naar de Red Snail Temple. Het is grappig om te zien dat je bij een Chinese boeddistische tempel eerst in een “voorgebouw” komt waarin zo’n dikke lachende boeddha (eigenlijk is het geen boeddha maar een monnik) zit en aan beide kanten 2 wachters. Daarna kom je weer op een binnenplaats en dan pas een gebouw met de overige Boeddha beelden. Het Chinese boeddhisme wijkt wel af van dat in India, Nepal of Thailand. Er is duidelijk een Chinese draai aan gegeven waar er veel meer verering van figuren in zit.
De terugweg naar ons hotel duurt veel langer dan de heenweg omdat we in eindeloos lijkende files vast komen te zitten. Maar inmiddels was iedereen flink moe en dat in combinatie met een zonnetje had tot resultaat dat al snel iedereen in de bus lag te slapen. Maar goed ook want de terugrit duurde ruim 2 uur. Even opfrissen en om half 7 vertrokken we met 5 (Madelein voelde zich niet lekker en bleef achter) op zoek naar een plek om te dineren. Na eerst een paar zaakjes bekeken te hebben belandden we toch in de zaak waar de drie dames al eerder gegeten hadden (en zeer tevreden over waren). Het eten was inderdaad prima. We gaan nog op zoek naar een plek waar we nog wat kunnen drinken maar er valt hier niet veel te beleven. Rond 9 uur zitten we dus toch weer in het hotel.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
