We gaan vandaag het Ranomafana nationaal park in en dat betekent vroeg opstaan. Ik had mijn wekker op 6 uur gezet en gezorgd dat alles al klaar stond. Toch was ik kwart voor 6 alweer mijn bed uit dus kon ik rustig aandoen. Deze keer ook vooraf mijn wandelstok al ik elkaar gezet, bij de vorige wandeling lukte dat voor geen meter.
Om 7 uur zitten we in de bus en een kwartiertje later zijn we bij de ingang van het park. We hebben dezelfde gids als gisteravond en dat is mooi want die gast kan wonderen doen met het maken van foto’s. Het is best nog fris, lekker voor de wandeling zeker omdat we allemaal lange broeken aan hebben vanwege de mogelijke bloedzuigers. De meesten hebben ook lange mouwen aan tegen de muggen. Ik heb zelf gewoon wat meer deet gebruikt. We zijn met 12 want Magda is ziek en Jolandaygaat vanmorgen niet mee (die doet vanmiddag een hele rustige tour met een privé gids).
Het us een prachtige wandeling dor de jungle, in het begin nog over stenen paadjes en veel trappen, maar dat houdt snel op. We spotten al snel de eerste lemuren en daar gaan we helemaal van het pad af en echt de jungle in. Het is daarbij veel heuvel op en af over gladde routes waarbij ik heel veel profijt heb van mijn stok. Tijdens de wandeling zien we de kleine gouden bamboe lemuur en de grote (van een van de twee leven er nog maar 2 in dit park, ik weer even niet meer welke), de bruine lemuur en de zwart-witte sifaki. Oom worden er nog een paar kleine kameleons gespot. Foto’s maken blijkt toch een uitdaging in de bossen, ik had een prachtige collectie van haarscherpe takken met een bruine vlek er achter (wat dan een lemuur moet zijn). En als je dan de foto’s ziet die onze gids maakt met onze fototoestellen… wat een verschil.
Half 12 lopen we weer naar de bus en rijden we terug naar het hotel voor de lunch. Na de lunch, om 2 uur, gaan 5 die-hards voor de ‘verlenging’ nog een keer drie uur wandelen. Net als veel anderen hou ik het voor gezien en blijf achter in het hotel. Niemand aanwezig, dan werkt eindelijk de internet verbinding een beetje behoorlijk en kan ik mijn 3 dagen achterstand wegwerken. 7 uur eten en daarna nog een spelletje regenwormen dat Patrick had meegenomen. Ondertussen proberen we met de inmiddels weer vreselijk trage internet verbinding te volgen of er geen type “Spanje-Malta” verassing uit de hoge hoed komt in de titelstrijd, maar toen bijna halverwege zowel Ajax als psv op 1-1 stonden liet het personeel in het restaurant toch wel duidelijk met hints blijken dat ze af wilde sluiten.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
