De afgelopen nacht niet alleen het toilet veelvuldig bezocht, maar om 1 uur ‘s-nachts kwam het uit beide gaten. Met veel kracht kwam ook de cola en de rijst weer naar buiten zetten. Tot een uur of 4 zat ik regelmatig op het toilet, denk dat er daarna geen vocht meer in mijn lichaam zat. Af en toe kleine slokjes water gedronken ondanks de vreselijke dorst (had voor mijn gevoel graag die hele anderhalve liter in een keer achterover geslagen).
In de ochtend heb ik totaal geen energie. Ik probeer nog even op de pot, sleep me de douche in en probeer op te ruimen want de koffer moet 08:30 voor de deur staan. Wel gelukkig lang kunnen doorslapen want de boot die ons naar Île Sainte-Marie (Nosy Boraha) brengt vertrekt pas om 11 uur, om 10 uur moeten we klaarstaan. Ik wissel de koffie van mijn ontbijt voor thee, dat is toch wat beter voor mijn maag. Daarna nog even terug naar de kamer, nog een keer naar het toilet en er komt alweer water uit. Hopelijk hou ik het met de immodium die ik heb ingenomen.
Om 10 uur lopen we gezamenlijk over het strand naar de plek waar een sloep ons naar de boot brengt. Ik had mijn bergschoenen aan maar die trek ik maar weer uit anders houden ze het mgelijk niet droog. De boot zelf is een redelijk flinke waar je binnen bij de airco kan zitten. Voorzien van zo’n 20 rijen met aan beide kanten 4 zittingen. Maar de meeste van mijn groep, en ook andere reizigers op deze ferry dienst gaan op het bovendek zitten. Ik blijf beneden, neem een plekje in het midden waar je minder last hebt van de golfslag en voorin waar 2 banken tegenover elkaar staan zodat ik mijn voeten op de andere bank kan leggen. Het eerste uurtje heb ik het nog een beetje moeilijk, want ik ben al misselijk en dan is de kans op zeeziek worden nog groter natuurlijk. Maar later lukt het me zelfs om nog wat te slapen.
Na drie uur varen leggen we aan bij een steiger op Ile Sainte Marie (toch makkelijker dan met zo’n sloep). Daarna is het nog een half uurtje rijden naar hotel Atafana Sainte Marie. Een kleinschalig hotelletje met 10 huisjes. Net genoeg voor ons, alleen moet Jolanda, onze reisleidster, dus elders slapen. Uiteindelijk krijgt die de sleutels van een huis 100 meter verderop waarvan de bewoners er blijkbaar niet zijn (zal ook wel iemand van het hotel zijn). Hier blijven we dus 4 nachten en ik had eerlijk gezegd voor zo’n afsluiting wel wat meer luxe verwacht. Het zijn primitieve huisjes, beestjes houdt je zeker niet buiten want overal zitten spleten in de rieten wanden (klamboe is dus zeker geen luxe, gelukkig ziet die er wel redelijk goed uit), geen koelkastje of TV, gordijntjes her en der die met stok en al op de grond vallen als je ze aanraakt, geen internet. Het ligt wel pal aan het strand maar twee stappen de zee in en je ligt open aan de scherpe rotsen.
De bediening is wel heel aardig en het eten dat we in de avond voorgeschoteld krijgen is ook prima. En er is ook heel veel keuze wat eten betreft. Vlak na het eten moet ik wel al een keer snel naar het toilet, de immodium is blijkbaar uitgewerkt. Morgen gaan groepjes reisgenoten er op uit, ik blijf toch maar een dagje lekker rustig aan doen en in de buurt van mijn toilet.
Route van vandaag
(Helaas geen foto’s gemaakt deze dag)