Om half acht stonden we klaar voor het ontbijt want de planning was dat ik vandaag naar het eiland Capri zou gaan samen met Esther en Frieda. Maar dat ging dus niet door want de boten varen nog niet. Blijkbaar is de zee te onrustig. De plannen worden dus maar eens omgegooid.
De rest van de groep wilde vandaag de ‘wandeling van de goden’ doen, weer een stevige wandeling waar ik dus even geen zin in heb. En omdat de boten niet varen besluiten we met de groep mee te gaan in de bus naar Amalfi, en vandaar met de bus door te gaan naar het plaatsje Ravello wat heel mooi zou moeten zijn. Maar ook deze plannen vallen in duigen als blijkt dat de eerste 2 bussen die een half uur van elkaar langskomen, allebei al propvol zitten. Want die boten die niet varen is hier voor de lokale mensen ook gewoon openbaar vervoer. En die moeten nu dus ook allemaal met de bus.
Uiteindelijk gaat Linda in overleg met de lokale agent en wordt besloten om het programma van morgen te ruilen met vandaag. Dat betekent dus dat we met een eigen bus naar Pontone rijden en daar dan twee wandelroutes achter elkaar doen. Ik besluit dan toch maar weer mijn bergschoenen aan te trekken, dan moeten mijn tenen morgen maar rust krijgen. We lopen door natuurreservaat La Valle Delle Ferriere, een groen bosgebied met waterbronnen, beekjes en kleine watervallen. Oorspronkelijk zouden we aan het einde van het eerste pad afslaan naar een tweede pad door dezelfde vallei, maar dan een stuk lager langs de rivier en heet dan de Valle dei Mulini. Die was echter afgesloten omdat door de regenval van de afgelopen dagen een stuk van het pad was weggespoeld. Dus we liepen dezelfde route terug en daarna daalden we on 300 meter af over trappen naar Amalfi. We hebben de treden niet geteld maar als je een beetje gaat rekenen schatten we rond de 1200 treden.
Aangekomen in Amalfi had niemand meer trek in het papiermuseun dat op het programma stond, ik wilde zelf zo snel mogelijk neerploffen op een terrasje. Maar dan kom je ineens in de verstikkende drukte van een echte toeristisch stadje. Wat een drukte in smalle straatjes vol met winkeltjes, pleintjes met volle terrassen, maar we konden toch nog wat vinden. Snel een drankje besteld en een van de reisgenoten neemt een ijsje. Later komt de rekening en dat was ook even schrikken. Zes euro voor een blikje cola, 8 euro voor een biertje en voor het ijsje durfde ze 12 euro te rekenen. Snel weer weg hier. Met een openbare bus (die ook weer propvol zat) reden we terug naar Minori. Een paar fanatiekelingen (Johan, Gerard en Geert) gingen lopend terug. In de middag heb ik nog een ijsje gescoord, heb wat spullen gekocht in de lokale supermarkt en ben gaan douchen. Om kwart over 7 met een groep gaan eten in een restaurant dichtbij waar ik een geroosterde zeebaars had. Lekker maar wel een gepuzzel om dat op te eten.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
