We moeten weer een keer vroeg op vandaag want om 06.25 moeten we al verzamelen voor de Yellow Waters Cruise. Een boottocht door de rivieren hier in Kakadu waarbij we hopen veel dieren te zien en met name natuurlijk ook krokodillen.
Yellow Water is wat de aboriginals het gele verdorde gras noemen. Dit wordt ook regelmatig in brand gezet om grotere branden te voorkomen en de natuur te vernieuwen. Na het verbranden komt de natuur namelijk weel heel groen terug en dat trekt ook weer dieren aan waar de aboriginals op jagen. We worden met busjes van ons hotel naar de boten gebracht en die busjes rijden meerdere malen datzelfde ritje van 10 minuten. We zijn namelijk niet de enige, er staan nog tientallen andere toeristen die een plaatsje op een van de twee boten zoeken. Er is echter voldoende plaats. Ik ben blij dat ik mijn Bushman Wax met 80% deet gesmeerd heb vanmorgen want het krioelt hier werkelijk van de muggen. Sommige mensen worden meerdere malen gestoken en ik heb Ellen zeker 10 muggen dood zien slaan. Zelf word ik ook wel een keer gestoken, in mijn vinger. Net zo’n plekje waar je niet smeert.
Tijdens de tocht zien we diverse vogels, een buffel en een paar krokodillen die overigens niet echt groot waren. Al met al een leuk tochtje maar niet echt spectaculair. Sommige mensen vonden het de 99 dollar niet waard, maar ik vond het prima. Zeker omdat het ontbijt ook inbegrepen was en dat was onbeperkt en goed. In anderhalf uur rijden we vervolgens naar de Ubirr Art Sites waar we veel muurschilderingen zien. Joe heeft antropologie gestudeerd en is heel begaan met de Aboriginals. Hij kan er dus veel over vertellen en met name over de misstanden en de discriminatie. Een goed voorbeeld is dat er blijkbaar mogelijk een referendum komt waarin Australiërs mogen stemmen of de Aboriginals worden erkend als de oorspronkelijke bewoners. Raar dat je een dergelijk referendum moet houden over een vaststaand feit. Na nog een wandeling naar een prachtig uitzichtpunt rijden door naar ons hotel, de Travelodge in Darwin. Een van de betere hotels in deze reis, vlak bij het centrum. Alleen jammer dat je per dag maar een half uurtje gratis wifi krijgt. We nemen afscheid van Joe (transfer naar het vliegveld wordt weer door anderen verzorgd) en na het opfrissen gaan we eten in Mitchell Street waar veel bars, restaurants en winkels zijn. Joe had ons nog verteld dat in het droge seizoen het ratio vrouwen/mannen hier 1/3 is en in het natte seizoen zelfs 1/7 maar daar merk je hier weinig van als we later ergens iets zitten te drinken. Ik zie voldoende vrouwen zitten die ook zeker niet constant worden lastiggevallen zoals Joe speculeerde. Tegen 12 uur sluiten we af en gaan we slapen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
