We besteden vandaag een hele dag in Hanoi en beginnen met een stadstour. Hierbij stoppen we onder andere bij het Mausoleum van Ho Chi Minh en bezoeken we zijn huizen, gaan we naar de tempel van de literatuur, de gevangenis met de bijnaam ‘Hanoi Hilton’ en uiteindelijk de Ngoc Son tempel.
Hanoi bestaat al sinds 1010 en is daarmee de oudste stad van Vietnam. Het Viet volk leefde oorspronkelijk hier in het noorden en zakte (‘nam’ in de Viet taal) later naar het zuiden. We bezoeken eerst het Mausoleum van Ho Chi Minh. Hier ligt hij gebalsemd en wel opgebaard en je loopt in een vierkant om de kist. Blijft altijd bizar om zo iemand te zien liggen die al ruim 45 jaar dood is. Het is een heel statig gebeuren, fototoestellen mogen het gebouw niet in (die bewaard onze gids even voor ons) en we moeten 2 aan 2 lopen. Er mag niet gepraat worden en je mag bijvoorbeeld ook niet je handen op je rug of over elkaar. Er lopen ook heel wat militairen in mooie witte uniformen om de terecht te wijzen als je niet voldoende respect toont. Het gaat dus allemaal heel plechtig. Het is in het mausoleum ook wel erg koud, om het lichaam goed bewaard te houden natuurlijk.
Ho Chi Minh is in 1890 geboren uit een boerengezin. Omdat hij tijdens zijn studententijd bij demonstraties betrokken raakte mocht hij zijn studie niet afmaken maar dat heeft hij later in Frankrijk gecompenseerd door onder andere in 6 talen af te studeren. Hij was een groot voorvechter voor een vreedzame gang naar onafhankelijkheid van Vietnam al voor de 2e wereldoorlog. Toen na de 2e wereldoorlog de Fransen niet mee wilde werken (behalve de communistische partij) is hij communist geworden, daarvoor was hij voornamelijk nationalist. Hij had in 1945 al een keer de onafhankelijkheid uitgeroepen, maar de Fransen kwamen toch terug. Pas in 1954 zij de Fransen verslagen en toen werd het land opgedeeld in Noord en Zuid. Dus volgde een burgeroorlog waarbij de inmiddels communistische Ho Chi Minh de door de Verenigde Staten geholpen zuidelingen heeft verslagen en de VS in 1973 het land verliet. In 1975 werd het land herenigd. Ho Chi Minh was toen zelf echter al lang dood, hij is in 1969 op 79 jarige leeftijd aan een hartaanval verleden.
We bezoeken ook nog de huizen van Ho Chi Minh, want hij had er een paar. Het grote statige pand wat de voormalige gouverneur woning van de Fransen was moest eigenlijk zijn huis worden, maar hij vond dat zelf niets, veel te overdadig. Dus betrok hij in eerste instantie een bescheiden bijgebouw en liet jaren later een huis in de stijl van zijn geboortestreek bouwen, een eenvoudig houten boerenhuisje dus. Dit geeft de aard van de man aan die extreem intelligent was maar heel bescheiden.
Onze volgende stop was de Tempel van de Literatuur. Deze tempel staat in het teken van de wijsheid en Confusius wordt hier vereerd. Oorspronkelijk was dit complex de keizerlijke universiteit. Echter toen latere keizers naar het midden van het land verhuisde werd dit een tempel. Hier mocht ooit alleen de staf van de keizer en hun kinderen opgeleid worden. Later werden ook de meest talentvolle studenten uit het land hier ondergebracht. Het is een prachtig oud complex dat vroeger buiten de stad stond, maar de stad is er inmiddels omheen gegroeid.
Onze volgende stop is het ‘Hanoi Hilton‘. Oorspronkelijk een Franse gevangenis voor politieke gevangenen gebouwd voor 2000 mensen. Maar in de hoogtij dagen zater er wel 4000 in. Mannen en vrouwen zaten hier (gescheiden) in zalen met een of twee voeten geketend. De vrouwen hadden iets meer ruimte want de kinderen gingen ook gewoon mee. Voor de doodstraf werd de guillotine gebruikt die hier ook nog steeds staat. Tijdens de Vietnam oorlog werden ook Amerikaanse piloten hier opgesloten als ze gevangen werden genomen, onder andere de Amerikaanse gouverneur en presidentskandidaat John McCain heeft hier ooit jaren gezeten. Er staat nog maar een klein stukje van het complex, de rest is platgegooid en daar zijn appartementen gebouwd. Als laatste stap in de stadstour bezoeken we nog de Ngoc Son tempel die op een eilandje ligt in het meer vlakbij ons hotel. Je komt op het eilandje over een opvallende rode brug. Na dit bezoek is het tijd voor de lunch.
Na de lunch hebben we een paar uurtjes vrij en om 4 uur moeten we bij het waterpoppentheater staan waar we een voorstelling bezoeken. Deze voorstelling is aardig, maar de stoelen in dit theater staan zo dicht op elkaar dat ik helemaal opgevouwen zit. Ik had het dus niet echt naar mijn zin. Na afloop ga ik eerst eens douchen en een stukje schrijven. Daarna nog even een kleine weekendtas kopen voor ons avontuur op de boot morgen (had ik niet meegenomen want hier kan je die veel goedkoper kopen) en dan is het alweer tijd voor het diner. We gaan deze keer naar de Italieaan waar ik lasagna neem. Smaakte prima, maar had alleen best wat warmer gemogen. Ik ga met Petra, Harry en Loek nog een drankje halen en dan ga ik naar bed. Morgen naar Halong Bay, dus waarschijnlijk geen internet, de verslagen zullen dan later komen.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
