Het was vannacht hier vreselijk koud in de kamers, er is namelijk geen verwarming in de huisjes aangebracht. Idioot want op deze hoogte (we zitten hier op 3300 meter) zal het wel vaker koud zijn. Gisteravond liep ik de hele tijd al te rillen, het duurde lang voordat ik in slaap viel en toen ik s-nachts wakker werd omdat ik moest plassen heb ik dat heel lang uit liggen stellen. Ook het douchen vanmorgen in 15 graden was geen pretje.
Als ik naar het restaurant loop is er wel een verrassing, de Cotopaxi vulkaan is nu ineens wel volledig te zien met blauwe lucht op de achtergrond. Helaas wel ver weg en een beetje wazig, maar toch mooi genoeg om een paar foto’s te maken. Ook een andere vulkaan is goed te zien alleen weet ik niet meer hoe die heet. We zouden om 8 uur ontbijten en om 9:30 vertrekken zodat met name Job en Mark via internet nog naar Ajax konden kijken. De internet verbinding is hier echter zo slecht dat dat al niet lukte. Dus gingen we toch al om 9 uur weg en omdat Ajax toen al op 1-1 gelijk stond zaten we met een paar nerveuze Ajaxieden in de bus. Even later kwam via SMS het definitieve bericht dat Ajax geen kampioen geworden was. Gelukkig laten de mannen het hun dag niet verder verpesten.
We rijden in een uur of 3 naar het kratermeer van de Quilotoa vulkaan. We maken een paar tussenstops om foto’s te maken van de prachtige berglandschappen. De route die we volgen door de Andes laat ons namelijk telkens nieuwe hellingen zien die een lappendeken vormen van vakken in verschillende kleuren groen en geel. Soms vraag je je af hoe men hier op een helling van 45 graden zo’n veldje kan omploegen. Onze laatste stop voordat we bij het kratermeer aankomen is bij en lange canyon die is gevormd door de stromen die kwamen uit de uitbarstingen van de Quilotoa. Bij het kratermeer gaan we eerst lunchen en dan kan voor de liefhebbers de wandeling beginnen. Je kan vanaf de rand namelijk helemaal afdalen naar het meer, een wandeling van twee kilometer. Die twee kilometer moet je echter ook wel weer naar boven! En het is vreselijk steil.
Ik besluit zelf maar een klein stukje naar beneden te lopen. Op 4000 meter hoogte met weinig zuurstof een dergelijke klim zie ik niet zitten. Er zijn nog meer reisgenoten die niet de hele route lopen maar een stukje naar eigen inzicht. Slechts 8 mensen uit mijn groep lopen de hele route waarvan er 2 zich nog op een paard een stuk omhoog laten brengen. Op het punt waar ik het genoeg vond en om ging keren werd ik nog door zo’n paard omver gelopen. Lag ik ineens op de stenen treden naast de afgrond op te letten dat dat klotebeest niet op me ging staan. Gelukkig liep het allemaal goed af. Als iedereen terug is rijden we weer richting hotel maar in het eerstvolgende dorpje komen langs een groot feest. Dat kunnen we niet laten lopen natuurlijk dus werd er een tussenstop ingelast. Het is een leuk feest met een dikke 100 veelal dronken Ecuadorianen waaronder ook veel oudere mannen en vrouwen die flink mee stonden te hossen. Allemaal in klassieke dracht, een bijzonder schouwspel. Na een half uurtje rijden we dan toch door naar ons hotel waar we om half 7 aankomen. Even opfrissen, eten, de kleine tas inpakken voor de twee dagen jungle en dan snel naar bed want we vertrekken morgen vroeg.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
